[?] Het is de nieuwste film van David Fincher! Met de altijd coole Daniel “James Bond” Craig in de hoofdrol. Trailer was erg cool, dus die wekte extra interesse. De Zweedse verfilming uit 2009 was ook al erg goed, dus benieuwd wat de Amerikanen ervan hadden gemaakt.
[+] En het is ze goed gelukt. TGWTDT is een knappe film geworden, maar dat kun je aan Fincher wel overlaten.
[+] Ja hoor, Daniel Craig is nog steeds een badass. Maar vooral de rol van Rooney Mara als het titelpersonage is subliem. Ook de overige rollen zijn super gespeeld.
[+] De Zweedse verfilming kwam enigszins traag over door nadruk op de dreigende sfeer. Deze versie is een stuk vlotter, zonder dat hiervoor sferische elementen worden opgeofferd.
[+] Alleen de prachtige aantiteling is het bedrag van je bioscoopkaartje al waard. Net als Craig doet dit ook een beetje aan James Bond denken, maar dan helemaal in de sfeer van deze film.
[+] Iets positiefs dat bij de aantiteling meteen ook al opvalt en de hele film lang erg goed blijft: de muziek. Vorig jaar wonnen Trent Reznor en Atticus Ross nog de oscar voor de muziek van “The social network”, maar helaas zijn voor de muziek van deze film niet genomineerd.
[+] Het bijzondere sfeertje blijft de hele film gehandhaafd. Je voelt de kou bijna in Blomkvists onderkomen, maar ook in de kille villa van Martin hangt een lekker onprettig sfeertje. Er komt eigenlijk bijna geen fijne locatie in de hele film voor.
[+] Camerawerk en montage zijn erg mooi. Een aantal shots geeft een echt wauw-gevoel, maar ze wisselen elkaar snel af, zonder dat je het gevoel krijgt dat het er teveel worden.
[+] Om nou te zeggen dat TGWTDT grensverleggend is, is een beetje overdreven. Maar het is bruut. Natuurlijk is er de veelbesproken verkrachtingsscène, maar ook diverse verminkingen, moordzaken en martelingen komen expliciet in beeld. Één zo’n heftige scène valt extra op door het gebruikte muziekstuk, wat op briljante wijze geheel uit zijn verband wordt gerukt.
[-] Ik blijf het vervelend vinden als Engels voor een andere taal door moet gaan. Had het hele verhaal dan naar de VS verplaatst en het over Michael Bloomquest en Elizabeth Slanders laten gaan of zo. Nu zit je steeds tussen twee werelden in: men spreekt Engels met elkaar, maar de telefoon-operator is wel in het Zweeds. Boektitels zijn Zweeds, maar krantenartikelen Engels. Irritant.
[-] De verfilming mag dan wel trouw blijven aan het boek, maar dit betekent dat het af en toe lijkt alsof er zo veel mogelijk verhaal in een beperkt aantal minuten gepropt moet worden. Het komt hierdoor soms te gehaast over. Is iets waar meer boekverfilmingen zich schuldig aan maken, maar het blijft jammer.
[Kijken] als je het origineel je ook interessant lijkt, maar je je beter kunt inleven in een Engels gesproken film.
[Vermijden] als je het naargeestige sfeertje en de opzettelijke lelijkheid niet kunt waarderen.
[0 tot 10]