[?] Ze zijn nog lang niet wijdverbreid in gebruik, maar toch kun je het concept al regelmatig langs zien komen: Transparante beeldschermen. Is het niet op een electronicashow, dan zie je het wel eens in één of andere sciencefictionfilm. Blijkbaar bestaat het idee dat we over een tijd onze fijne tft-, lcd- en led-schermen allemaal inruilen voor een frame met doorzichtige plaat waarop beeldelementen verschijnen. Normaal ben ik helemaal vóór vooruitstrevende techniek, maar ondanks dat het concept populair is, lijkt het me een slecht idee. Tien punten waarom dit zo is:
Maandelijks archief: maart 2012
Tien punten: pleidooi voor “Star Wars Episode I: The Phantom Menace” (film, VS, 1999)
Deze post is de eerste in een serie, waarin ik het tegen de gevestigde orde op neem. Hoe? Door de consensus te weerleggen, dat de originele Star Wars-trilogie briljant is en de prequel-trilogie abominabel. Mijns inziens is dit niet zo. Op z'n minst is deze opinie erg overdreven. Diverse punten van kritiek waarmee de prequels als minderwaardig worden afgedaan, zijn namelijk net zo goed op de originele films van toepassing. Ook niet alle vindingen uit de originele films zijn even briljant en soms in de prequels zelfs beter.

First and foremost: Episode I is GEEN slechte film. Okay, het is wel is één van de minder sterke Star Wars-delen. Er zijn duidelijke redenen aan te wijzen waarom "The phantom menace" (TPM) op bepaalde vlakken niet haalt bij "The empire strikes back" (TESB).
Maar Is het een daarom slechte film? In tegenstelling tot wat veel Star Wars-"fans" je willen doen geloven: Nee!
Van Episode I is perfect als volwaardig Star Wars-deel te genieten. Als je echt iets slechts wilt zien, kijk dan maar naar de "Holiday special" en de "Ewoks"-films.
Luister niet naar de haters. Het zijn vooral luie fundamentalistische cynici die TPM het verst de grond in proberen te stampen. Een pleidooi voor "Star Wars – Episode I: The Phantom Menace" in tien punten: